Mesai Arası 5


 İşte aynen böyle hissediyorum.

 O malum kişiye, o malum kitabı ve içindeki o malum notu ulaştırdım. 21 Nisan günü. Tam 6 ay sonra. Bendeki ölüm arzusu her bahar şiddetlenirken üzerine mutsuzluklar yağıyor. Sebebim olsalar da şu binanın orta katındayken çoktan dursa kalbim.

 İşte mutsuzluk, uyurken mutsuzluk. Mutsuzluk her esintide. Huysuzluğumdan mıdır, aksiliğimden midir bilmem herkese çok kötü davranıyorum. Halbuki insanlar sevgi dolu. Hatırlamıyorum mesela artık kısa kısa anlarda. Telefon numaramı, şifrelerimi, kötü yaşanmışlıkların ayrıntılarını. Hatırlamak için çaba da sarf etmiyorum. Çünkü gördüm ki ben, eriyor her şey. Hatırlasam da akıyor hatırlamasam da. Akış her zaman baki. Kimi zaman sancılı kimi zaman sevinçli. Sancıyı da sevinci de tattırıp elinden alanlar dünyanın en zalim insanları işte.

 Son olarak yazdıklarım için çok üzgünüm.



Yorumlar

  1. Adsız26/4/16 14:40

    hamide:))

    ımm eski yazılarını okumadım ama okuyayım ben bi dur.
    yine mutsuzsun.

    valla ağzına acı biber sürücem artık ama.

    :))

    YanıtlaSil
  2. Hamide26/4/16 15:12

    Absalom :)

    Hoş geldin..

    Mutlu zamanlarda yazamıyorum ben. Yazmadıysam bence her şey yolunda. Şöyle bir bakacak olursak çok ara vermiştim çokta iyi zamanım olmuş. :))

    Çok şımarık bi kız oldum ben. Ne olacak böyle bilmiyorum.

    Biberle uslanır mıyım hiç.

    Bu inadımdan da kaybediyorum ama yanacaksak eğer hep birlikte yanalım be. Sinirleniyorum kendi kendime burda. :)

    Ofistekiler bana yanaşamaz oldu. Cici kız gitti kötü kadın geldi.

    Fark ediyorum ben. Noldu diye soramıyorlar da kızgınlığımın geçmesini bekliyorlar. İyi yürekli fakat aman düzenimiz bozulmasın, keyfimiz kaçmasın moduna ayarlı herkes sanki.

    Hamide niye kızgın hamide de bilmiyor.

    Böyleyken böyle işte.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Hay Aksi" Eseri Üzerine

 Hastaneler; paranın dünyevi iktidarı, yediden yetmişe muhtaçlıkla dolu, sevinçin maddiyatla kursaklara dizildiği mekan ve ölümün en somut hali..  Yaşlanmak yaşla olcak işse ben baştan pes ederim bu işe. Yaşanmışlıkla olacaksa eğer   91 doğumlu bir neneyim . İnat güzel şeydir tadılmamışları tatma fırsatı verir sana. Gençleştiriverir   91lik neneyi söz konusu dünyevilikle inatlaşmaysa. Kökleşmiş alışkanlıklara bile sırtını döner galibiyet hırsıyla.  Farkındalık basar birden tüm bedeni. Bütün duyulardan uzaklaşmak ister. Hayatı yeniden anlamlandırmak istercesine…  Değişimin sunduğu tecrübeye zamanı eklersek yaşlanırız. Rakamların katı değişmezliği yaşlandırır mı? Tecrübeye yaşantıya bağlı.  Olgunluk dediğimiz teorik yaşın gerektirdiği biçimde hatta birazıcık üstünde gösterilen davranışsa çocuk ruhlu olgunlarla karşılaşmak çokta zor değil. Hatta hep çocuk kalmak istediklerini söyleyerek kendi kefesine taş koyarlar.  Ruhun olgunlaşması ise bir avuç kuruntudan ibarettir. Dillendirmekse bezg
Devamı

Mesai Arası 3

 Havalar kötüleşiyor diye mi bilmem, Böylesine agresif bir gün geçirdim. Halbuki sabah evden çıktığımda kapının önündeki ağacın beyaz çiçekler açtığını gördüğümde sevinçle el salladım. Etraftan gören olursa zaten umursamıyorum diye düşünüp daha da keyiflendim.  Günlerdir bel ağrısından gece yarısı uykularımdan uyanmalar beni bezdirdi. Sabah kalktığımda dakikalarca ağrıdan çok hareket edemez oldum. Normal zamana göre erken kalkar bile oldum. Sancılardan çok hızlı yürüyemesem de servise doğru ilerlerken karşı caddemden servisim ağır bir video film gibi geçti gitti gözlerimin önünden. İki üç sabahtır aynı şeyi yaşıyorum. Geçmesi gereken zamandan erken geçiyor üstelik saniye beklemiyor. Gereken birimlere derdimi sakinliğimde anlattığımda servis yerinde 5 dakika önceden bulunmam gerektiğinin bana karşı tez olarak geleceğini adım gibi biliyordum.  Sorunsal bu. Yani erken geçip gitmesi hata iken benim 5 dakika erken gitmemem suç olur. Bunu yaşadığım ülkeye mi, çalıştığım kuruma mı yoksa
Devamı

Pamuk Şekeri

Resim
 Pamuk şekeri, helvası tadında yazı hiç yazmamak..  İşte o ben oluyorum efendim. Hiç, bir oturmaya yazı yazamam ben. İki satır üç satır neyse yazar terk ederim ki o acıyla olgunlaşsın. Bak ya tanımlarkene bile bir caniliğim var ortada. Yazım sırlarımı da beyan ettim. Görülür bir çaba, yazacağım işte. Ne diyordum ben. Pamuk şekeri, evett..  Üsküdar sahilde annem, kuzenlerim, yengem falan ilerliyoruz. Bir amca arabasının arkasında pamuk şekeri üretip satıyor. Market, bakkal gibi yerlerdekilerden daha büyüktü. Fiyatı da onlara oranla büyüktü. Şimdi bunu nasıl görmem, yazmadan nasıl geçerim. Ne ise aldık pamuk şekerleri ilerliyoruz. O zamanlar pınar daha yok. Özgürlüğün doruklarındayım tabi.  Sonra bu gün yurttan arkadaşlarla Uşak'ta çarşamba pazarına gittik. Hiç pamuk şeker satan göremedim. Kendime bir tane elbise aldım. 7,5 TL'ye. Elbiseyi aldığım amca Diyarbakır'lıymış, bir de Trabzonsporu tutuyormuş. Kısa bir sohbet ettik ben de sanki çok biliyormuş gibi maç muhabb
Devamı