Beyaz-dı

Ders çalışmak yerine yapılacaklar listesi o kadar uzun ki.  Mesela artık bunalmış olabilir insan çalışmaktan. Dışarıdaki kar da bir türlü kalkmayınca işte böyle saçmalıklara girişilebilir.  Bunlardan sonra ortaya çıkan görüntü.  Duvarda asılı olan programa arkamı döndüm ve bunu yaptım dün akşam.  Sınav çıkışında meşhur Tarhana Baba'ya gittim. Malum Uşak'ın tarhanası meşhur evdekilere alayım diyerekten. Girer girmez bir bardakta sıcacık tarhana tutuşturuyor oradaki teyze elinize tadımlık. Burada paylaşmak üzere fotoğraf çekmek için izin aldım ve sahibi de sağ olsun benim amatör fo toğrafçılığım karşısında poz vermeyi kabul etti.                                                                     Şimdi İstanbul'a dönüş vakti. Elveda şehri Uşak...

Çocuklar temiz, masum çocuklar. Çocuğun baktığı çocuk haşin. En hakikatlisinden bir kıyas İçgüdünün verdiği adaletmiş! Saat başı çalan zili Kaldırarak susturmayla gelen dikteler Canı cehennemeydi, diyemedi. Ben de düşünmüştümlerin katili, ama Fatura meleğin elinde, hesabı mandal kesmiş Disiplinin kitabını yazmış maşa! Bir iç çekişi kalacak Bedeni eksik meleğin. Kıvrak sakinlerin dillerinde Fırtınalı dedikodularda, yarım çocuk! ‘Cılız bir nefes seslendirir ihtiyacı Dingin bir geceye ümitti gelecek! Şuurun acıya uyanmasıydı işte gerçek. Bir eldi yanağına değen Tıp virüsüne ilaç. ‘

Efendim yeni bir yeteneğimi daha keşfettim. Resim çizmeye o kadar özenirdim ki... Tûbam çizerdi imrenirdim vallahi. Meğer benim de yeteneğim var imiş yani en azından çöp adamdan başka bir şeyler de çizebiliyormuşum. Mutlu oldum vallahi... Tûba'ya da buradan şükranlarımı sunayım. :)

                                “Bileklerin mahremiyetini sergileyen parmaklar,                                                        Estetiğin cam ardındaki görüntüsü” Uzandı yatağına ve koydu kolunu beline Dizlerini büzerek el bileklerini oynattı düşünde Kazıdı düşünceyle tırnağını Çektiği nefeste kadındı. /İç hesaplamalarındayken Kayıp giden gözlerde haz Nefesin koynunda gece Ay dolanmış çarşafa / ** Yağmur saçlı kız ağlıyor yorgan altında Yalnız değil yirmi yaşında. Pencerenin öte yüzünde, Esen rüzgârda gözleri. Geceye göstermeyecekti yüzünü Öperken gülmeyecekti, biliyordu Gül bülbülün kanına girmişti Baca içe üfledikçe dumanını, Zeytin sabaha hasret tütüyordu Yıldızlar küsmüşken gökyüzüne Gökyüzü ki maviye nispet Maviydi işte kara gece de Sürmelerine kadar mavi O gömlekte maviydi kerem Aslı kadar maviydi âhı

 Hayali bir kahraman oluşturup benim de, şu dersler canımı sıkıyor Olric diyesim var ve bütün sorumluluklarımı ona yükleyesim. Böyle şahane bir gün de keyfim tadım kalmadı hiç. Vizede yüksek puan aldığım derslerden hiçbir bilgi hatırlamıyorum. Amacım ezberleyip sadece o dersi geçmek. Öyle ki yüksek puan aldığım bir dersten üzülür oldum. Bu sisteme biraz daha fazla boyun eğmiş hissettim kendimi. Biraz daha aptallaşmış. Bazı kesimlerce de aldığım? puan, kazandığım konum ve elde ettiğim gelir kadar sevileceğimin, önemseneceğimin vs farkındalığı..!   Aslında ciddi ciddi bana kalsa okumam. Vallahi de okumam billahi de. Okumaktan kastımı anladığınızı umuyorum. Ve üzülüyorum bazen insanlar kazandıkları statülerin içlerine sığmaya çalışıyorlar. Yazıklar olsun.   Neyse size Uşaktan kar görüntüleri sunayım ve susup boyun eğeyim.  Umutla kalın diyorum.. :(

 Bu gün karışıktı bu şehir birazcık.   İlk finalden çıktım ve merkeze indim. Malum çok şahane yurdumun beni aç bırakarak -mutfaktaki su da soğuk- alnının teriyle kazandığı aylık taksitini yatırmak için bankamatiğe doğru ilerliyordum. Parti sınavımdan çıkmışım ve malum komünizmi anlatmışım. E biraz merakta var baktım meydanda birilerinden ses geliyor. Hamide koş bloga malzeme dedi içimdeki ses hem kamu okuyordun biraz güncel ol dedi bir diğeri onu geliştirir nitelikte. Gittim hemen telefonumu aldım elime ve bir fotoğraf çektim anı ölümsüzleştirmek adına.  Bir grup liseli hepsi erkek(?) ilk önce tekbir getirdiler sonra birilerini kahrettiler. Ben ne oluyor anlamaya çalışırken önlerine metin verildi çocukların ve o metinleri okudular. Ben liseye giderken öyle cümleler kuramıyordum. Ermeni soykırımından bahsetti. Derdi anlaşılmıştı. Sonra kendi geçmişlerine bakmalılar tarzında sözler duydum. "Okutturuldu." İç siyasete de girmişlerdi sloganlarda. Ben fotoğraf çekerken bir fotoğr