Beyaz-dı

 Umut var etmeye çalışırken ve aslında ben çoğu zaman kendimi melankoliye yatkınlıkla suçlarken haklılığımı görüyorum.  Kapana sıkıştırılmış fikirlerimizle, gerçeğin içinde binbir gerçekle, korna sesleriyle, uçak, helikopter ve daha nicesiyle güneş görmeyen küçücük bir apartman dairesinde -evimizde- sıkışıp korkuyla endişeyle kalakaldım. Hayat her manasıyla umutsuzluk vadediyor bana. Sizleri bilemiyorum. Bilmek istemediğimden değil gerçeği göremeyişimden.  Bu iki haftadır ağladığım kaderim ülkemle paralel ilerliyor ve paralel olan hiçbir yörünge bana fayda sağlamıyor. Sosyalist sevgilerim yüceltmiyor, yermiyor öylece duruyor. Durmaya devam ediyor. Ya da eline yüzüne bulaştırıyor. İletişmiyor, beceremiyor ve beceremeyecek.  Korkuyorum ben.  Geleceğimizden, halkımızdan ve en çok sevgiden korkuyorum.  Sevmeyi bilmeyen bir toplumda dünyaya gelmiş, bu şekilde eğitilmiş, hastalıklı bir şekilde yaşantımızı devam ettirdiğimiz bir hayat sürüyoruz. Buna inanıyorum ben. Aksini hangimiz

 Kitap aldım iki adet.  Uzun süredir bir çok kitabı yarıda bıraktığımdan bu defa ince ve beni sürükleyeceğini düşündüğüm kitapları seçtim. Gözlerimin dolmasına sebep olan Osho'nun Korku kitabındaki alıntının etkisinde kalmış olacağım ki başka bir yazarın yine korku adındaki kitabına gitti elim, aldım ben de.  Zaman, mekan ve ruh halim açısından güzel bir tatil geçirdim. Çok iyi geldi. Köy harikaydı. 4 yıl olmuştu gitmeyeli ve oldukça özlemiştim. Yeşile ve maviye ziyadesiyle doydum. Bunaltan nemin üzerine esen rüzgarından, kuş seslerine ve tertemiz havasına...  İşten bunalabilirsin, evden bunalabilirsin, fakat yaşamaktan bunalmışsan hepsi birden berbat olur. Hayattan bunalan insanların ihtiyacı tatil. Bir nefes almalık değil derin nefes almalık tatil.  Köylü olmanın zorluklarını şive ve düşünce yapısıyla bir defa daha kendi kendime ispatladım. Hazır cevaplılık ve her şeye hakim olabilmek yorucu. Yine de Yasemin  ve bir kaç kafa dengi genç ile köyde eğlenmeyi başarabildim. K