Karılar ve Çoğunlukçu Demokrasi
İki çift laf etmeye geldim. Güzel bir yaz, güzel zamanlar. Bu güzellik içinde burukluklar, kayıplar, hüzünler ve yepyeni umutlar barındırıyor. Ülkemde siyaset olanca garipliğiyle sürdürülüyor. Politikacılar kelimenin hakkını çok iyi karşılıyor. Çok üzgünüm ama hepsi birbirinden yalancı. Şimdilik umut etmek iyi. Dünyada, izlediğim filmlerde, okuduğum kitaplarda, duyduğum haberlerde kadınlar, ah kadınlar, kadınlarımız erkek egemenliğine maruz bırakılmış. Kabullenmiş ve benimseyen kadınlar için vicdanımda her daim bunun muhasebesini görüyor olacağım sanırım. Ömrümün sonuna dek. Bir yerde dikiş tutturamıyor olmak neden benim ruhuma hasar misal? Sesin yüksek çıkması, meselelerin bolca örneklerle desteklenerek iddianın kuvvetlendirilmesi savunulan olayı doğru kılar mı? Azınlıksan eğer incinmeyi hak edersin. Hiç anlam veremedim, kadın hakkında şöyle olmalı, böyle yapmalı kalıplarına. Daha kendim, benliğim, varlığım hakkında bir karara varabilmiş değilim ki onlarca kadının idealine otur