Beyaz-dı

 Dün sosyal medyada karşıma çıktı Ceren Damar Şenel. Araştırma görevlisi, eğitimci olmasıyla meslektaşım diyebilirim kendisine. Bilim insanı olması, tüm o zorlu sınavları aşması, yüksek ihtimalle sosyal yaşantısından birçok fedakarlıklarda bulunarak geldiği mevkide... Gencecik, pırıl pırıl yüzü olan bir kadın. Gördüm, üzüldüm. Ölümü kabullendik, çaresizce.  Genç ve ani ölümlerin en çok da geride kalanları yaktığını yakından bilirim. Bilmeyi, eksik kalmayı tercih edeceğim bir deneyim ne yazık ki.  İnsanlar var, kalabalık ama zihnime doluşmuş hepsi. Düşünmeden, bilmeden fikir sahibi olanların ortasında kalmış hissediyorum. Çakallıkla, zorbalıkla da olsa işini gördürebilmiş olanların erdemli kılındığı bir yönetim algısı. Siyasal alanda değil, toplumsal yapıda. Bir güç var hani farkında olmadığımız. Kin ve nefretin kabul görülüşü ve sıradanlaşmasını sağlayan güç. Siyasal manada tek kelime bile etmiyorum. Bilim yuvasında iken de etmezdim. Bir gün aleyhime döneceğini fark etm