Mesai Arası 6


Bir an sadece klavye seslerini duydum ve çıldırmışlık hissine kapılıp panikle toparladım kendimi.

Son günlerde sıkça kapılıyorum bu duyguya. Yolda giderken, evde otururken... Neyse ki otokontrolüm her zaman olduğu gibi bu defa da ortada bırakmıyor beni.

 İşkolik bir insan oldum. Çalışıyorum ve bana iyi gelen tek şey de bu. İşimle barışığım. Aksaklıklar memnuniyetsizlikler ve değişik insanlar filan olması gerektiği kadar heralde.

 Enteresan müdürümle her şey aynı değişikliğiyle devam ediyor.


 Ağrılarımın nihayet bulmasını istediğimden doktoruma kontrole gittim. Yaşlılık hastalığı diye beynimde yer eden kireçlenmeye merhaba.

 Bir de, o iki adamdan artık bahsetmemeye karar verdim. Düşünmeyi de en aza indirgemeye. Birine olan özlemi dindirmeye diğerini yokluğa, yaşanmamışlığa terk etmeye. Kolay olmayacak. Güzel olan ne varsa zor, zararlı, uzak ve yavaş. Çok sevildin.

 Mesaimin son saatlerinde soğuk algınlığı halsizliğimle hoş kalın.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Hay Aksi" Eseri Üzerine

Mesai Arası 3

Pamuk Şekeri