Haftasonu Çıkartması




Ölemiyorsak gezelim bari...

 Birçok zaman iyi geliyor. Yeni yerler, yeni yüzler, sokaklar..

 Ki sokaklar aslında en çok akşam güzel.

 Gece oturduğum günlerimi özlüyorum. Sabahlara kadar bütün geceyi izlediğim, dinlediğim, tadına vardığım.

 Özlediğim gece mi, yalnızlığım mı, kendim mi yoksa?

 Böyle bir yola gidiyorum şimdi.

 Neyse.. Kuzenimin arkadaşı İstanbul'a geldi diye gezmeyi meşru hale getirmekten öylesine hoşnut oldum ki anlatamam. Kafama esti diye dışarı çıktım günlerinden okulla birlikte mezun olmuşum meğer. Evde olmadığım her anın mantıklı bir gerekçesi olması gerekiyor. Yazarken bile gülüyorum buna. Ufaktan sıyırıyorum sanırım.

 Benim çizdiğim rota onlara çok cazip gelmedi. Zaten ben de fikir sunmuştum. Kuzenimin planına göre hareket ettik iyi de oldu. İzole bir çocukluk geçirdiğimden hala gitmediğim bir çok yer var İstanbul'da. Bir de gidebilmek için gerekçeler sunmam gerekiyor. Vallahi bunalıyorum.

 Kadiköy'e gidip bende nostalji etkisi uyandıran tramvaya bindik. Barış Manço Müzesini ziyaret ettik. Pek bir güzel, pek bir şirindi. Bana kötü ama çok kötü bir adamı anımsattığından -ki bu sadece benzerliğinden kaynaklı- çok da incelemeden çıktım oradan. Kadıköy'de oturmayı hep istemişimdir. Moda sokaklarına hiç girmeden istedimse bunu şimdi arzum ikiye katlandı.

 Hava buz gibi. Ama martıların ve İstanbul'un görüntüsüne karşı koyamayıp dışarıya çıktık. Donarak Eminönü'ne geçtik. Kapalı çarşıda insanların arasında birbirimizi kaybetmemeye çalıştık. Oradan Gülhane'ne Sultanahmet filan... İlk defa orta okulda geziyle gelmiştim. Saat beş gibi oradaydık. Müzelere giremedik. O biraz kötü oldu ama dert mi?

 Buradan Ortaköy'e geçip kumpir yedikten sonra Beşiktaş, vapurla Üsküdar oradan da son olarak eve geçtik. Cumartesi gününü yaşamak olarak tanımlıyorum.

 Pazar günü Tuba'yla buluştuk. Bayağı olmuştu görüşmeyeli. Muhabbet edip sahafa gittik. Orada kendine eski tahtadan bir valiz aldı. Eski eşya kutusu yapacakmış. Evdekilerin bununla karşılaşması geldikçe aklıma hala yüzümde bir gülümseye engel olamıyorum.

 Az düşünmeli bol gezmeli bir haftasonuydu. Umuyorum ki evden ve biraz şehirden uzakta bir haftasonum daha olur. Ruhum dinlenir, ağlar, yenilenir, temizlenir...

Yüreğinize kuşlar konsun.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Hay Aksi" Eseri Üzerine

 Hastaneler; paranın dünyevi iktidarı, yediden yetmişe muhtaçlıkla dolu, sevinçin maddiyatla kursaklara dizildiği mekan ve ölümün en somut hali..  Yaşlanmak yaşla olcak işse ben baştan pes ederim bu işe. Yaşanmışlıkla olacaksa eğer   91 doğumlu bir neneyim . İnat güzel şeydir tadılmamışları tatma fırsatı verir sana. Gençleştiriverir   91lik neneyi söz konusu dünyevilikle inatlaşmaysa. Kökleşmiş alışkanlıklara bile sırtını döner galibiyet hırsıyla.  Farkındalık basar birden tüm bedeni. Bütün duyulardan uzaklaşmak ister. Hayatı yeniden anlamlandırmak istercesine…  Değişimin sunduğu tecrübeye zamanı eklersek yaşlanırız. Rakamların katı değişmezliği yaşlandırır mı? Tecrübeye yaşantıya bağlı.  Olgunluk dediğimiz teorik yaşın gerektirdiği biçimde hatta birazıcık üstünde gösterilen davranışsa çocuk ruhlu olgunlarla karşılaşmak çokta zor değil. Hatta hep çocuk kalmak istediklerini söyleyerek kendi kefesine taş koyarlar.  Ruhun olgunlaşması ise bir avuç kuruntudan ibarettir. Dillendirmekse bezg
Devamı

Mesai Arası 3

 Havalar kötüleşiyor diye mi bilmem, Böylesine agresif bir gün geçirdim. Halbuki sabah evden çıktığımda kapının önündeki ağacın beyaz çiçekler açtığını gördüğümde sevinçle el salladım. Etraftan gören olursa zaten umursamıyorum diye düşünüp daha da keyiflendim.  Günlerdir bel ağrısından gece yarısı uykularımdan uyanmalar beni bezdirdi. Sabah kalktığımda dakikalarca ağrıdan çok hareket edemez oldum. Normal zamana göre erken kalkar bile oldum. Sancılardan çok hızlı yürüyemesem de servise doğru ilerlerken karşı caddemden servisim ağır bir video film gibi geçti gitti gözlerimin önünden. İki üç sabahtır aynı şeyi yaşıyorum. Geçmesi gereken zamandan erken geçiyor üstelik saniye beklemiyor. Gereken birimlere derdimi sakinliğimde anlattığımda servis yerinde 5 dakika önceden bulunmam gerektiğinin bana karşı tez olarak geleceğini adım gibi biliyordum.  Sorunsal bu. Yani erken geçip gitmesi hata iken benim 5 dakika erken gitmemem suç olur. Bunu yaşadığım ülkeye mi, çalıştığım kuruma mı yoksa
Devamı

Pamuk Şekeri

Resim
 Pamuk şekeri, helvası tadında yazı hiç yazmamak..  İşte o ben oluyorum efendim. Hiç, bir oturmaya yazı yazamam ben. İki satır üç satır neyse yazar terk ederim ki o acıyla olgunlaşsın. Bak ya tanımlarkene bile bir caniliğim var ortada. Yazım sırlarımı da beyan ettim. Görülür bir çaba, yazacağım işte. Ne diyordum ben. Pamuk şekeri, evett..  Üsküdar sahilde annem, kuzenlerim, yengem falan ilerliyoruz. Bir amca arabasının arkasında pamuk şekeri üretip satıyor. Market, bakkal gibi yerlerdekilerden daha büyüktü. Fiyatı da onlara oranla büyüktü. Şimdi bunu nasıl görmem, yazmadan nasıl geçerim. Ne ise aldık pamuk şekerleri ilerliyoruz. O zamanlar pınar daha yok. Özgürlüğün doruklarındayım tabi.  Sonra bu gün yurttan arkadaşlarla Uşak'ta çarşamba pazarına gittik. Hiç pamuk şeker satan göremedim. Kendime bir tane elbise aldım. 7,5 TL'ye. Elbiseyi aldığım amca Diyarbakır'lıymış, bir de Trabzonsporu tutuyormuş. Kısa bir sohbet ettik ben de sanki çok biliyormuş gibi maç muhabb
Devamı