Sitem Eleştirisi


 Serin bir İstanbul sabahındayız. Yine de aydınlık olan her şey güzel. Hani şu bazı kesim der ya Mezarına ışık dolsun minvalinde ölen iyi insanların ardından. İşte ben de ondan istiyorum. Somut ışık istiyorum. Sadece ışık. Aydınlıklar altında çiçekli, böcekli, misli bahçeler. Şehir kalabalığı bi uçta, bir yerlerde çokça insanın olması filan.

 Biliyoruz ülke karanlık, dünya karanlık, gelecek nesil de belki öyle.

 Siyasal gerçeklikler ortada. Tamam.

 Toplumsal çöküntü de öyle. Tamam.

 Ama dünyası muhalif olan insanlara katlanamıyorum ben artık. Evet hiçbir şey iyiye gitmiyor. Ne yapalım. Sürekli ama sürekli olumsuz bakış açısının içine düşmüş arada kafasını kuyudan çıkarıp demek öyle diyip içeri malzeme toplamak çok sıkıcı be. İnan ki anlamsız. Hayat gidiyor, akıyor. Kuşlar, ağaçlar, mavi tekerlek filan. Bunların varlığına veriyorum ben kendini.

 Kimseye ne yapıp yapmayacağını söyleyecek yapıya sahip değilim. O donanım da yok. Umurumda değil üstelik.

 Böyle işte...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Pamuk Şekeri

"Hay Aksi" Eseri Üzerine

Ferah Uyusun Ruhun...