Yalnızlık Belirtileri

 Yazma saatim yaklaştı mı ne?

 Bu gün çarşamba pazarına gittim ve yine kendimle alay ettirttim bir ton. Öğreneceğim elbet. Geçsinler şimdi pazarcı teyzeler amcalar alayını.

 Gittim bu gün daha güzel bir fasulye kestirdim gözüme eğer çabuk pişmezse haftaya geleceğim soracağım hesabını da deyiverdim. Bana demez mi tamam mavi ojelerinizden tanıyacağım sizi diye. Güldüm geçtim ben de. Pembe domates aldım, Uşak'ın meşhur. Lahana aldım ama yapmasını bilmiyorum. Sırf eve boş gitmemek için aldım. Salataya koyarım belki lahana dolması da yaparım diye. Börülce aldım, brokoli, pirinç, meyve suyu bir de. Tabi markete de uğradım hepsini alabilmek için. Pazardan eve gelip tekrar çıkmam gerekti.

 Pazardan dönerken kuaföre uğradımdı, oradaki kadından lahana sarmasının tarifini aldım. Marketten dönerken de çiçekçinin önünden geçiyordum tam menekşe alacaktım uzun zamandır aklımda idi gördüm işte. Dedim menekşe alıcam. Benim de öyle dan diye girmelerim vardır ki sormayın. Kadın önce durdu biraz sonra tamam dedi. Ne renk olsun deyince beyaz dicektim tam sonra durdum dedim menekşe dediğin mor olur. Sonra bir kaç soru sordum aldım ve çıktım evime girdim nihayetinde bu gün bir daha çıkmayacağım bu yazıda evimden söz. :)

 Geldim yemek hazırladım kendime sonra da temizlik yaptım. Yorucu bir gün oldu benim için. Hafta sonunda gibi hissettim kendimi. Okul olmayınca öyle oluyor. Biraz televizyon izledim sonra odama geçtim. Ev arkadaşım da yok, erken başladı tatile.

 Ben nereye menekşem oraya bu akşamlık. Kendimi bakırköydekiler gibi hissediyorum. Yine de canlı bir varlıkla konuştuğumdan durum belki kurtarabilir de. Benim sevme üzerine. Çiçeğe "menekşeemmm!" diye bağıran bir bayan düşünün. Ya da düşünmeyin. :) En kısa zamanda bir isim bulmam gerekecek. Daha evvelinde bir sümbül almıştım solmuştu. Çok üzülüyorum ben ya. Ölmesinler. Sonra yarın gidip beyazını da mı alsam.