Aksiye çalan agresif evlat

 Biraz agresif bir evlat olduğumu ilk ve son kez söylüyorum. Aksi de olabilirim. Objektif olma çabalarıma katkı olsun diyerekten.
 "Şu okulu bir bitir de...." ile başlayan cümlelere karşı alerji geliştirdim. Alerji geliştirilir mi? Ben geliştirdim bakın. Bu cümlenin sonu ister maneviyatla bitsin, ister maddiyatla. Beni kızdıracak belli.
 Hayır bir kere bu cümlenin sonunun olumlu bitme olasılığı bile yok. ( Çabalıyorum!)
 Hayırsız bir evladım ayrıca. Bunu diyebilmem için hayırlı evladın tanımı yapmalıyım önce. 
Hayırlı evlat tanımı: Hani şu daima başarılı olanlar var ya işte onlar. 
Çok kötü şartlarda olup da okuyan insanları takdir edebilmeyi istedim ben de hep.
 Kendiliğinden ders çalışan çocukların içine büyü kaçtığını düşündüm uzun süre. Matematikten çok iyi alanların benden zeki olduklarını benim kabullenmemde inanın bir sorun yok. Mesele ebeveynlere kabul ettirebilmek. Trigonometri, türev, integral, polinom karışımı bir soru düşünün. Kendimi bilim adamı ilan ediyorum. Yüksek müsaadelerinizle. 
 Hep sizden daha kötü durumda olanlar var ve daha çok başarılı klasiğini yapmak istemiyorum ama lanet gitsin ben de bu cümleden milyon kez duydum. 
 Birde cevabı bilinen soruların sorulması beni çileden çıkarıyor. Sen de ebeveyn olunca anlarsın klasiğini duymak istemiyorum. Ne yapsam klasiklere karşı mı çıksam. ;)


 Not: Her yazımı ilgiyle okuyan anneme çokça selamlarımı iletiyorum. Merak etme anne. Yurdumda öğlen yemeği çıkmadığından öğlenleri birşey yemiyorum. Ve aç kalıyorum bu yüzden kafam çalışmıyor dolayısıyla seksenlik kağıttan yirmi almayı başarabiliyorum. Aldım mı, verildi mi? Tartışılır.
 Notun notu: Her arayışında ki bu öğlen saatlerine tekabül ediyor, acıkmamış oluyorum dert etme.
 Notun özeti: Her şey yolunda. :)

Yorumlar

  1. şahika27/11/11 23:58

    Hahaa :)))

    Ayşe teyzeye selâm edeyim buradan o zaman.. :)))

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Hay Aksi" Eseri Üzerine

 Hastaneler; paranın dünyevi iktidarı, yediden yetmişe muhtaçlıkla dolu, sevinçin maddiyatla kursaklara dizildiği mekan ve ölümün en somut hali..  Yaşlanmak yaşla olcak işse ben baştan pes ederim bu işe. Yaşanmışlıkla olacaksa eğer   91 doğumlu bir neneyim . İnat güzel şeydir tadılmamışları tatma fırsatı verir sana. Gençleştiriverir   91lik neneyi söz konusu dünyevilikle inatlaşmaysa. Kökleşmiş alışkanlıklara bile sırtını döner galibiyet hırsıyla.  Farkındalık basar birden tüm bedeni. Bütün duyulardan uzaklaşmak ister. Hayatı yeniden anlamlandırmak istercesine…  Değişimin sunduğu tecrübeye zamanı eklersek yaşlanırız. Rakamların katı değişmezliği yaşlandırır mı? Tecrübeye yaşantıya bağlı.  Olgunluk dediğimiz teorik yaşın gerektirdiği biçimde hatta birazıcık üstünde gösterilen davranışsa çocuk ruhlu olgunlarla karşılaşmak çokta zor değil. Hatta hep çocuk kalmak istediklerini söyleyerek kendi kefesine taş koyarlar.  Ruhun olgunlaşması ise bir avuç kuruntudan ibarettir. Dillendirmekse bezg
Devamı

Mesai Arası 3

 Havalar kötüleşiyor diye mi bilmem, Böylesine agresif bir gün geçirdim. Halbuki sabah evden çıktığımda kapının önündeki ağacın beyaz çiçekler açtığını gördüğümde sevinçle el salladım. Etraftan gören olursa zaten umursamıyorum diye düşünüp daha da keyiflendim.  Günlerdir bel ağrısından gece yarısı uykularımdan uyanmalar beni bezdirdi. Sabah kalktığımda dakikalarca ağrıdan çok hareket edemez oldum. Normal zamana göre erken kalkar bile oldum. Sancılardan çok hızlı yürüyemesem de servise doğru ilerlerken karşı caddemden servisim ağır bir video film gibi geçti gitti gözlerimin önünden. İki üç sabahtır aynı şeyi yaşıyorum. Geçmesi gereken zamandan erken geçiyor üstelik saniye beklemiyor. Gereken birimlere derdimi sakinliğimde anlattığımda servis yerinde 5 dakika önceden bulunmam gerektiğinin bana karşı tez olarak geleceğini adım gibi biliyordum.  Sorunsal bu. Yani erken geçip gitmesi hata iken benim 5 dakika erken gitmemem suç olur. Bunu yaşadığım ülkeye mi, çalıştığım kuruma mı yoksa
Devamı

Pamuk Şekeri

Resim
 Pamuk şekeri, helvası tadında yazı hiç yazmamak..  İşte o ben oluyorum efendim. Hiç, bir oturmaya yazı yazamam ben. İki satır üç satır neyse yazar terk ederim ki o acıyla olgunlaşsın. Bak ya tanımlarkene bile bir caniliğim var ortada. Yazım sırlarımı da beyan ettim. Görülür bir çaba, yazacağım işte. Ne diyordum ben. Pamuk şekeri, evett..  Üsküdar sahilde annem, kuzenlerim, yengem falan ilerliyoruz. Bir amca arabasının arkasında pamuk şekeri üretip satıyor. Market, bakkal gibi yerlerdekilerden daha büyüktü. Fiyatı da onlara oranla büyüktü. Şimdi bunu nasıl görmem, yazmadan nasıl geçerim. Ne ise aldık pamuk şekerleri ilerliyoruz. O zamanlar pınar daha yok. Özgürlüğün doruklarındayım tabi.  Sonra bu gün yurttan arkadaşlarla Uşak'ta çarşamba pazarına gittik. Hiç pamuk şeker satan göremedim. Kendime bir tane elbise aldım. 7,5 TL'ye. Elbiseyi aldığım amca Diyarbakır'lıymış, bir de Trabzonsporu tutuyormuş. Kısa bir sohbet ettik ben de sanki çok biliyormuş gibi maç muhabb
Devamı