İstanbul gözlem güncesincesinden..

                                                                                                                       11.07.2012

 Aşırı sıcaklar ve üzerine de nem eklenince bu güzelim şehir hiç çekilmez oluyor. Olumsuzlukları bir bir artıyor ne yazık ki. Nişandı arkadaşlarla özlem gidermeydi yazmayı özlediğimi fark ettim. Evde netin olmayışı da iyiden iyiye beni zora koymaya başladı. Annemin isteği üzerine liseler için olan KPSS’ye başvurdum. Gittim konu anlatımlı soru çözümü ve içinde test de bulunan ve tüm bunların yanında çıkmış sorular da olan tam donanımlı iki adet kitap aldım.

                       

 Halsiz düşüyorum zaten bu havalar münasebetiyle. Eski günleri yâd ederim bir yandan da soru çözerim diye düşünüyorum.

 Hangi gün olduğunu şuan kestiremiyorum, kardeşimle Beykoz’a gittik. Aynur ablamın resmini çizmiştim yıl içerisinde. Onları kardeşine teslim ettim, ablama iletmesi üzerine. Sahil kenarında oturduk bir şeyler yedik içtik. İkimizde konuşkan olmayınca iş Pınar’a düştü, anlattı da anlattı meleğim. Ablamı da göreceğim bir gün elbet, sabırlıyım.

 Bu akşamüzeri kuzenim kafeye oturmaya çağırdı. Çarşıya doğru ilerliyorum. Ümraniye çarşıya bir haller olmuş. “Tartayım abla” diye çocuklar yanaşıyor yanıma. Sonra kamu spotları yandı beynimde. Obezite ile ilgili olanı izlediğimi anımsıyorum, eve geldiğimden beri televizyonla fazla haşır neşir oldum maalesef.

 Sonra her şeyin ne kadar düzenli bir şekilde yol aldığını fark ediyorum. Düzene ayak uydurarak trafikte duran araçların arasından geçtim. Kendimi; araçlara, yeşil yayalara, kırmızı yanarken trafiği katleden kağıt toplayan küçük çocuktan daha masum görüyorum ister istemez. Kalabalıkta ilerlerken kimileri dikkatimi çekiyor anlık; herkes için olan, ortak olan yürüme alanını tapuladıklarını ilan eder yürüyüşleri var ki görülmeye değer.

 Son olarak, sanal da olsa okumayı özledim.

 Not: Bu yazı hiçbir mesaj içermemektedir.

 Notun notu: Arama sana mesaj yok bu yazıda.